Ik zag vanochtend een ‘live’ van één van mijn coaches, die zei: ‘Stap in je grootsheid, waar houd jij je nog klein?’ Alsof er een lamp in mijn hoofd aanging, mijn brein ging direct op turbo stand. Dit is wat ik zo vaak om mij heen zie gebeuren!
Even gelijk bloedeerlijk van mijn kant, ik heb mijzelf jarenlang klein gehouden. Terwijl ik met 1 meter 78 niet makkelijk over het hoofd gezien wordt. Als ik dat vertel aan mensen, staan ze me nog niet niet met open mond aan te kijken.
Meer dan 20 jaar geleden werkte ik, echt waar, bij Heineken en deed ik mee aan een Action Learning Traject. Kennis in de onderneming samenbundelen en versnellen op het gebied van Leren, Ontwikkeling en Ontplooiing. Ik moest en zou daarbij zitten en dat lukte, ik had mijn mind erop gefikst omdat ik wist dat ik daar heel veel van zou kunnen leren. Onbewust was ik kennelijk al goed in manifesteren, de wil erachter zetten om te bereiken wat ik wilde.
Ik zat uiteindelijk met 3 collega’s in het kernteam, onder leiding van Prof. dr. Annemieke Roobeek die als consultant aan het traject verbonden was. Niet te geloven wat ik daar geleerd heb, hoe ik mijn innerlijke vuur aan had staan en ik meters groeide. Ver buiten mijn 1 meter 78 zeg maar. Toen ik haar vertelde dat ik me best onzeker voelde (lees klein maakte) zei ze: ‘Jij? Jij staat niet met 2 maar met 3 benen op de grond. Jij kan veel meer bereiken dan wat je nu doet’. Kennelijk zijn die woorden goed in mijn onbewuste brein opgeslagen, om vandaag weer bewust op te ploppen als inspiratie voor wat ik met jou wil delen. Ik ben haar tot op de dag van vandaag dankbaar wat zij mij leerde!
Ik vloog in die dagen, legde de lat mega hoog, studeerde ondertussen naast mijn fulltimebaan én dus dat traject, ook nog aan de universiteit. Ik bleef rennen en leek alles aan te kunnen. Dacht ik…….
Ik vloog alleen een paar weken later, samen met mijn lief in Oostenrijk van de motorfiets af door een kapot wegdek. Dankbaar dat we ogenschijnlijk ongedeerd bleven, ging ik in ieder geval in mijn oude tempo door. Niet lullen maar poetsen, de krijsende signalen van mijn lichaam negerend. Dat lukte precies een week, toen zat ik huilend achter mijn bureau bij Heineken. Ik kon niet meer, al mijn energie leek op, kon mijn hoofd niet meer omhooghouden. Nét voor het einde van dat Action Learning Traject, zat ik jankend thuis tijdens de feestelijke eindpresentatie. Ik voelde me een totale mislukkeling.
Een pijnlijk jaar vol teleurstellingen volgde, ik had een whiplash opgelopen en als dat niet was gebeurd, zou ik waarschijnlijk burn-out gegaan zijn. Ik moest mijn studie Psychologie opgeven, mijn brein werkte niet meer. Werken was lange tijd niet mogelijk en van mijn zelfverzekerdheid was geen bal meer over.
Ik kreeg opmerkingen van anderen, vast goed bedoeld, maar ik kon sommigen bijna slaan. Terwijl ik een bloedhekel aan agressie heb! Ik moest het maar ‘accepteren’, ik walg nog steeds van dat woord. Ik was nog jong, ik moest niet zeuren, het universum heeft je stilgezet, wat heeft je dit te leren. Mijn innerlijke vuur ging bijna uit, ik kromp ineen tot formaat doperwt en kon alle hokjes van een depressie aanvinken.
Als je me toen had verteld wat ik nu weet, had je waarschijnlijk bij één van die mensen gehoord die ik wel onder de grond kon kijken. Toch is deze gebeurtenis de aanzet geweest voor wat ik nu doe. Ik kon niet geloven dat dit ‘het leven was’ en langzaam knokte ik uit mijn depressie en whiplashklachten.
Was niet gelukkig bij Heineken, niemand ging daar weg, ik dus wel. Ik startte met mijn Shiatsu opleiding, want dat werkte super goed bij mijn herstel. Dat wilde ik ook leren! Die gebeurtenis is het startpunt geweest voor mijn bedrijf van nu. Als ik een whiplash te boven kan komen, kan ik nog veel meer overwinnen, was mijn gedachte.
Dat ging niet in een gladde stijgende lijn kan ik je vertellen. Iedereen die je een glad en kalm leven belooft in 5 stappen, staat wat mij betreft niet realistisch in ’t leven. Het leven is één en al beweging, met ups en downs om uiteindelijk van te groeien. Want wanneer jij je klein maakt, of wie dan ook, dan heeft dat altijd met ANGST te maken. Angst verkrampt, verstijfd en blokkeert jouw brein om groots te leven. Omdat de meeste mensen onbewust, vinden dat ze niet goed genoeg zijn. De hamster in je brein gaat overuren draaien in zijn molentje en jij legt de lat hoog. Hoger dan gezond voor je is!
In die malende cirkel blijf je jezelf klein houden, totdat iemand je leert hoe je daaruit kan komen. Het kostte mij jaren, maar het is me gelukt. Ik worstelde met heel wat aannames en oude patronen en weet dus waar mijn klanten doorheen gaan. Het is me inmiddels glashelder, ons brein speelt hierin een sleutelrol, waardoor mensen zichzelf klein houden.
Het gemene daaraan is, dat je zo niet ontdekt wat voor potentieel je hebt. Wat jij in de eerste plaats voor jezelf mag inzetten om een gelukkiger leven te leiden. Om in zetten in jouw gezin, familie, stad, werkomgeving. En vaak ligt het vlakbij in jouw gezichtsveld, waar jij met jouw blinde vlek omheen kijkt. Terwijl de tijd doortikt en jij stil blijft staan.
In jouw grootsheid stappen betekent feitelijk: Een eerste stap zetten. Die eerste stap mag zijn hulp inroepen. Van mij, omdat ik weet waar ik het over heb. Ik iedere dag zelf werk aan groeien en ontwikkelen, om zo dienstbaar te zijn aan het Grote Geheel, wat we samen vormen.
Als deze blog jou raakt, wacht dan niet. Ik bied mijn gratis Breinstorm aan als jouw deel van ’t werk doet om het aanvraagformulier in t vullen. Ik kijk met liefde met je mee waar jij je klein houdt en tegen aan loopt. Om samen te bepalen wat jij nu nodig hebt, om de eerste stappen naar grootsheid te gaan zetten.
Wens je een wondervol mooie week toe, warme groet,
Monique 🌟💚
